جایابی نیروگاه های بادی به منظور بهبود پروفیل ولتاژ و کاهش تلفات در شبکه های توزیع با بارهای متغیر

پیشرفت های اخیر در تکنولوژی های تولید توان الکتریکی با استفاده از انرژی های تجدیدپذیر مانند توربین های بادی، فتوولتائیک و... موجب تغییرات زیادی در ساختار شبکه های توزیع شده است. در این تحقیق به تعیین مکان بهینه توربین های بادی در شبکه توزیع جهت کاهش تلفات و افزایش قابلت اطمینان پرداخته شده است. با توجه به متغیر بودن سرعت باد، تولید نیروگاه های بادی با عدم قطعیت همراه است. بنابراین مطالعات شبکه در حضور این تولیدات پراکنده نیازمند یک مدل سازی مناسب می باشد. دراین راستا، این تحقیق بر پایه یک روش احتمالاتی بنا شده است؛ به طوریکه، در ابتدا اطلاعات ساعتی سرعت باد یک منطقه در سال های گذشته استخراج گردیده و سپس با توجه به نوع توربین بادی مورد نظر و روابط موجود، توان متناظر با هر سرعت محاسبه شده است. با استفاده از روش خوشه بندی فازی توان خروجی توربین در چند سطح مدل شده و نماینده و احتمال هر سطح مشخص گردیده است. در یک روش مشابه، بار مصرفی متغیر سیستم توزیع نیز در چند سطح مدل شده است. در قدم بعد، برای ایجاد یک مدل ترکیبی تولید- مصرف، همبستگی بین سطوح تولید و بار مصرفی به صورت یک احتمال ماتریس ترکیبی محاسبه شده است. سپس برای هر سطح تولید و بار مصرفی، تلفات شبکه با انجام پخش بار و قابلیت اطمینان در غالب محاسبه شاخص ens (انرژی تأمین نشده) با امکان جزیره شدن شبکه محاسبه شده است. در انتها نیز با توجه به مفهوم امید ریاضی و با استفاده از ماتریس احتمال ترکیبی، تلفات و انرژی تأمین نشده کل شبکه محاسبه شده است. در پایان، با استفاده از الگوریتم ژنتیک ظرفیت و مکان بهینه توربین های بادی در شبکه به منظور حداقل کردن هزینه و همچنین کاهش تلفات و ens محاسبه و تعیین شده است. نتایج بدست آمده از شبیه سازی، توانایی روش پیشنهادی را تأیید می کند.